Kurzbeschreibung: | Insanlik tarihinin hemen her asamasinda tanik olunan ilginc paradokslardan biri; tevhit ilkelerini ogretmekle yukumlu din adamlarinin, "aracilik" rolune burunerek kendilerini merkeze koymaya calismalaridir. Bu gercege isaret eden Kur'an-i Kerim'in, Yahudi ve Hiristiyan toplumlarin din adamlarini "rab" edindiklerini bildirmesi, bu tarihi paradoksun hem boyutunu hemde tevhit inanci acisindan ne kadar kadim bir tehlike oldugunu gostermektedir. Ayni sekilde peygamberlerin cagrisina en siddetli muhalefet, dini burokrasi denilen bir tur elit din adami zumresi tarafindan organize edilmistir. Boylece din adamlari, hakikatin sahidi olma misyonunu kaybederek onun onunde en buyuk engel haline gelebilmektedir. Iste elinizdeki bu calisma, din adamlarinin nasil bir yozlasmaya ugradigini, bunun dogurdugu vahim sonuclari Kur'an-i Kerim ayetleri ve Kitab-i Mukaddes verileri cercevesinde irdeleyip ortaya koymayi amaclamaktadir. Konu, tefsir ve dinler tarihi acisindan tarihi bir analiz oldugu kadar guncel isaretler icermesi bakimindan da okuyucunun ilgisini cekecek niteliktedir. |